Umutların acılara döndüğü gündü,
Tökezliyordu prangalara vurulmuş ayaklar..
İnsanlık yavaş yavaş tükeniyordu,
Zalimlik ve ölümle….
Ve o sevgiyle yüklü adam
Taşıyordu sonunu kendi omuzlarında…
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta