Sevgi denen ince bir çizgi,
Bazen en büyük bir imtihan.
Yaşatır insanı ya da öldürür,
Ne olacağı belli değil inan.
Kalbinin anahtarı onda,
Her an sana fısıldar.
Sevgisi cennetten bir köprü,
Kırgınlığı cehenneme atar.
Umutla sarılırsın ona,
Bütün benliğini verirsin.
Sonra bir söz, bir bakış,
O sevdiğinden zehir içersin.
Yüreğinde bir hançer,
İmtihanın en zoru.
Ne seversin ne vazgeçersin,
Araf'ta kalırsın, yorucu.
Sevgiyle başlar her şey,
Sonsuz bir rüya sanırsın.
Sonra bir söz, bir yalan,
En sevdiğinle sınanırsın.
Ne kaçacak yerin kalır,
Ne de sığınacak bir liman.
En büyük acı, en büyük yara,
En sevdiğinden gelir her zaman.
Oysa bir ümittir yaşatan,
Belki değişir, döner diye.
En büyük umut, en büyük yalan,
Sonunda kalırsın çaresizliğinle.
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 12:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!