Sevgi Şiiri - Melek Avcı Çoşkun

Önce sevgi insanı yaşama bağlayan
Yarına bir umut güldür güldür çağlayan
İçli içli yandıkça muhabbet sağlayan
Mis kokulu çiçeklerle eser dağlara

Yormadan dokunduğu her gönlü güldüren
Bedendeki acıyı sancıyı kaldıran
Marazlı ruha üfleyip aşkı dolduran
Yaralıya, derde derman dosttur ırakta

Gözyaşı mürekkep olur kırık kaleme
Yazar da yazar bitmek bilmeyen çileyi
Ömür denen çıkmaz yolda salar eleme
İç dış dert bürürse küser âleme

Gül 🌹 Hurigül delik deşik olmuş dağların
Nasıl toparlanır ayaz çalmış bağların
Derede sel; tepede yel, on'maz ağlarım
Gönül ağı toz duman, kısar sesimi.mlk