Sevgi... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Bir duygu olmalı dünyayı saran
Gül gibi, sevginin kokusunu yayan
Yağmur olup, göl oluşturmalı
insanlar sevgi içmeli
bir ceylan misali.
Çocuk gibi doğurulmalı sevgi
meme gibi emzirilmeli
dedelerin bastonu
bebelerin ninnisi
tüm evrenin güneşi olmalı.
Su kadar kutsal
nefes kadar yaşamsal
ölçümsüz olmalı.
Kağıt gibi
odun gibi yanmamalı...

Bir nefesse sevgi
derince çekmeli,
kaçırmamalı.
Sevgi yoksa eğer
hiç nefes almamalı.
Ya da;
Son nefesi verdiğimizde
bizimle birlikte
toprağa sokulmamalı...