Sevginin dili yoktu
Akardı nehir gibi
Usulca
Kalpten kalplere
Kendi yolunu bulup
Giderdi umut içinde
Takılmadan engele
Karanlığın icinden
Doğar dı bir güneş gibi
En mahsun gönülde bile...
Sevginin gözleri şefkatti
İhtiyacı yoktu başka şeylere
Bir gülümseyiş yeterdi
Bir kalpte yesermeye...
Sevgi Doğar dı
Bir bebeğin ellerinde
İşte o zaman ilk kez
Bir bebeğin yüreğinde
Bir bebeğin gözlerinde
Görünürdü sadece....
Ve sonra
Kanatları vardı sevginin
Kuşlar gibi
Uçar dı gökyüzünde
Özgürce.....
Kayıt Tarihi : 13.12.2015 17:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fazilet Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/13/sevgi-1100.jpg)
Bir bebeğin ellerinde
İşte o zaman ilk kez
Bir bebeğin yüreğinde
Bir bebeğin gözlerinde
Görünürdü sadece....
İşte bu, sevginin en saf, en temiz, en masum hali... Bebeklerin gözbebeğindeki...
KUTLADIM İÇTENLKLE FAZİLET HANIM... NİCELERİNE. SEVGİMLE..
TÜM YORUMLAR (1)