Sevgi Şiiri - Süleyman Karacabey

"Sevgi Karanlık gecelerin içinden sıyrılıp çıkan her gündüzün aydınlığıdır" S.karacabey

“SEVGİ” öyle güzel ve öyle etkileyici bir kelime ki; Kelimenin telaffuzunda dahi insanın gönlüne ferahlık veren yüzlerde tebessüm ettiren bir güzellik vardır.En karamsar anımızda aklımıza geldiği zaman içimizde adeta baharlar estirir. sevginin sıcaklığı sarar yüreğimizi, dimağımızı.Sevgi fedakarlıktır.Sevginin her mevsimi bahar tadında güzelliklerle doludur barındırmaz üzerinde soğuk ve kışı. Sevgi hayatın kalbidir. Allah’ın insana üflediği ruhtur sevgi..Bu yüzden sevgisiz insan can verilmemiş bir maddeden farksızdır. Sevginin her türlüsü güzeldir..kötü sevgi hiç yoktur.. Sevgi adına yapılan kötülüklerin temelinde sevgi değil,sevgi sözlüğüyle örtülen basit duygular nefsaniyetler vardır.Ama asla sevgi yoktur.

İşte benim sana olan sevgim öylesine derin manalar içeriyor ki bunu sana ne kelimelerle ifade ebelirim nede kelimeler anlatmaya yeter.yüreğimin tam ortasına mühür gibi kazıyıp, aldığım her nefesin ritminde yaşamayı öğrendim yıllardır.Gözlerimden düşen her nem tanesinin ıslaklığında ve sıcaklığında hissediyorum.İsminin bana verdiği mutluluk sevgi sözcüğünün ta kendisi.Ayın şavkının yüzüne doğduğu zamanı bilirim,bir temmuz akşamıydı senle en son göz göze geldiğimiz dakikalar.Gün batımını birlikte yaşamış ayın doğuşunu birlikte görmüştük işte o an yüzüne düşen ay kadar parlak ve gün kadar sıcak teninden gelen enfes kokunu almıştım da işte sevgi bu demiştim.Nasıl unuturum ki?

Ey can,ruhumun yangını olan sevdiğim,Seni sevmenin rabbimden bana sunulan bir lütuf olduğunu biliyorum.Bu nedenle sende, sevginde kutsala eş değer bana.Ruhumun derinliklerinden gelen bir ses ömrümün son deminde de olsa bu sevginin bitmeyeceğini ezberletti.Ya sen,ya sen? Yüreğinin neresindeyim söylermisin bana bilmek hakkımdır derim.

Sevgi,incitmeyen bakıştır.Kırmayan kalptır sevgi,ve sevgi iyiliktir.
Sevgi sevapların en güzeli,en yücesi ve en bereketlisidir. Senin sevgini iyiliğinde gördüm,senin sevgini güzel gözlerinden parlayan ışık huzmelerinde seyrettim.Ne güzel bakıyordun öyle.Bir bakışın var dı ki ömrüme ömür vermişti. Yine bana öyle bakarmısın bir kez daha. Gülüşünde gizliydi her şey. İçinde türlü güller beliriyordu da en güzelini bana sevginle sunuyordun o an.İşte o an benim sende tekrar doğuşumdu.Biliyorum, yaşamanın bir manasıydı kalbinden gelen seslerin kalbime akması.İşte incitmeyen bakış hayat veren bakış sendeydi o an.Bakan senin yıldızlara denk gözlerin,yaşayansa bendim.

Seni Sevgilerin en güzeli en büyüğü ile seviyorum.

Süleyman KARACABEY