Sevgi... Şiiri - Burhan Kale

Sonbaharın son dalı yaprağından sıyrıldı,
Sarıldım resmine bana bir tek o kaldı,
Gönlüm ince ve narin bir yerinden kırıldı,
Ellerin ki uzandı düştüğüm yerden aldı…

Baharı güzel kılan toprağın kokusudur,
Çektikçe içerimde beyaz al bir gül biter…
Hayatta bir tek korkum sensizlik korkusudur,
Yanımda olsan bile yüreğim hasret tüter…

Güneşin gelir yakar dalımı, yaprağımı,
Bahar gören ilk çiçek gözlerinde açıyor…
Suladıkça gözyaşın bu kuru toprağımı,
Ellerin dört bir yana nergisleri saçıyor…

Sevgi için söylenen sözler de güzelleşir,
Gecenin koynundaki yıldızın bakışında…
Konuşman masal gibi, susman en güzel şiir…
Varlığın varlığımdır hayatın akışında…