Sevgi 1 Şiiri - Bolat Ünsal

Sevgi 1

Uzandım kırlara dalmışım rüyaya.
Bulutlardan, bir bilge çıktı karşıma.
Sordum, nedir sevgi denen muamma?
“Dinle “ dedi. Başladı anlatmaya.

“Sevgi yağmurlar gibidir oğlum.
Önce damla damla akar
Gözpınarlarından damarlarına,
Sonra bir bir çoğalır
Gün geçer, sığmaz olur kabına.

Coşar çavlanlar misali,
Taşar teninden akar içine.
Sürükler alır götürür seni,
Hiç bilmediğin bir yerlere

Sevgi gönüllere yolculuktur.
Sarmaktır tüm insanları.
Düşmanının avuçlarına,
Çiçekler koyabilmektir.
Tutabilmektir mazlumun elini.
Durdurabilmektir akan gözyaşlarını.
Birlikteliktir sevgi, özveridir.

Sevgi paylaşımdır.” Dedi.
“Kıtlıkta bir lokma ekmeği,
Çölde bir yudum suyu
Hüzünleri mutlulukları,
Bölüşebilmektir sevgi.

Sevgi şefkattir oğlum,
Bir babanın kanatları altında
Minik savunmasız yavrudur,
Bir annenin kucağında
Masum iki damla süttür sevgi,
Bir bebeğin yanaklarında

Sevgi arının dudaklarında
Kır çiçeklerinin tadı,
Kelebeğin kanatlarında
Eşsiz bir manzaradır.

Balıkların yosunlarla dansı,
Dalgaların kumsala tutkusudur.
Kuru ağaç dallarına kurulan,
Serçe yuvasıdır sevgi...

Sevgi kıymamak canlılara,
Korumaktır doğayı
Çocuklarımızın geleceği adına
Sevgi kumsala ayak izleri bırakmak,
Geceyi yıldızlarla paylaşmaktır.
Her şafak güneşi seyretmek,
Her mevsim baharı yaşamaktır.

“Sevgi dünyayı sığdırmaktır
Bir yüreğin içine” Dedi.
“Aç gönlünü açabildiğin kadar.
Seven kalbe bir aşk değil,
Koca bir kâinat sığar...”

Sonra bulutlarda kayboldu.
Sessizce çekip gitti bilge.
Böylece kulağıma küpe oldu,
O gün dinlediğim bu hikâye.

Bolat Ünsal / Falezlerdeki Çığlık 2004