Sevgi.1 Şiiri - Turgay Coşar

Sevmek bazen insana, en büyük derdi verir.
Sevdiğini görüpte dokunmadıkça erir.
Sevenler bu acıyı, ölümdende zor görür.
Sevgi bazen her lokma, aşa zehirdir yenir.

Sevda yanlız başına, bir şey ifade etmez.
Sızısı çetin olur, ölümle bile bitmez.
Bin türlü felaketin, gücü birleşse yetmez.
Sevgi hazan olurda, beşinci mevsim denir.

Bir ayrılık, bir ölüm, birde sevgisiz kalmak,
Can vermektende zordur, kara sevdalı olmak,
Dünyadaki cenneti, severek mümkün bulmak,
Sevgi özen isteyen, duygudur yürek tanır.

Ölümün acısı can, tenden çıkana kadar,
Hasret olan kavuşsa, gerçek huzuru tadar,
Seven sevilmek için, bin ömrü olsa adar,
Sevgi mizan tartılmaz, yaktur hazzında sınır.

Sevginin günahı yok, diyenede inanma,
Mevlanayı döndüren, ocak söndürmez sanma,
Yüreği gözlerine yansımayana kanma.
Sevgi sızan ter ile, baş eğdirmeyen onur.

Sevabı günahıyla, sevgi insana haktır,
Gözde saklı nazardır, ister nazarlık taktır,
Seven kalbi süründür, çarmıha ger ipe çektir,
Sevgi yazan kudretin, asıl ismine denir.