Severmisin Şiiri - Ayfer Aydın

çocukken oynadığım çamur oyununda çatlayan ellerimle
dokunsam sana
belki krem kokmaz, ama özümüzün kokusuyla tutunsam ellerinden
ellerimi tutarmısın
ben bilmem her tene göre fondoten sürmesini göz boyamasını
...anlamam da zaten
beni güneş yanığıyla alal olmuş yanağımdan öpermisin
belki bilmem bıçakla et yemesini
mini etekle hava atmasını
manikürü pedükürü
ama bilirim bir sevgilinin yolunu beklemesini
gözlerine bakmasını
sadakatin alasını
ve
Allahtan başkasına da el açıp yalvarmadım
ilk diz çöküşümdü ilk yenilgim
hayatıma girdiğin andan itibaren geçmişe dair tüm ilkleri sonlandırıp
ilk oluşlarından biriydi buda
yani zafer yine senindi.
annem beni her dövdüğünde yine anne diye ağlardım
saçımı okşayıncaya kadar da dinmezdi acısı canımın
şimdi senden beni böyle sevmeni istesem
severmisin

ayfer aydın