Severken Ölmek Ya da Yaşamak...

İcimde dayanılmaz bir sıkıntı ve ugultu
Bilmiyorum inan bılmıyorum
Havalar niçin puslu ve sessiz
Suçlu

Çiçekler açarken
Toprak susuz ve kuru
Dayanılması onarılması cok zor bir acı

Acı sevgilim papatyalar acarken
Menekşelerin kuruması

İnsanlık tarihi acı ve sevinçlerin bir serüveni

Bindik üstüne
Ama bilmiyoruz nereye gidiyor bu şehvetli gemi

Mutluluga sevgiye derken acıya kedere
Güneşi yakaladık derken bogulduk gözyaşı denizinde

Geride kalan ne varsa umuttur umutsuzluktur
Ve direniştir sevgilim

Belki bir yagmur boşanır gökten apansız
Hırçın bir denizdir yürek
Delişmen dilsiz

Gemileri yakıp yola çıkan deli serüvenci
Gelmek istedi gülmek istedi
Ama olmadı gülemedi
Gelemedi
Yenemedi bu azgın devi
Ne devi ne de azgın denizi

Pervasız bir deli
Bir bilge serüvenciydi belki
Ama bilki seni hep sevdi
Sevildi bıkıp usanmadan yine sevdi
Belki yeterince sevincini göstermedi
Gösteremedi
Ama korkusuzca tutardı ellerini
Belini
Ve bileklerini
Usulca öperdi küçük dudaklarını ve pürüzsüz tenini

Bir rüyamı bütün bu yaşadıklarım
Ya da yaşarken gülerek ölmek
Az önce tan agardı güneş dogdu
Serüvenci deli gemiden inmedi
Durdu
Taze çicekleri havayı soludu
Ve güneşe son bir kez bakarken
Bir ulu agaç gibi kurudu....

29.01.1997/