Bir tek farkımız var, gökyüzünden...
Severiz, yanarız, kavruluruz
İçin için...
Saman alevi gibi..
Sesimiz çıkmaz ki bizim...
Gök derdini taşıyamaz,
Yağmaya ve gürlemeye başlar.
Yer sarsılır derdinden,
Yarılır, çatlar, yıkılır.
Yukarıda kıyametler koparken,
aşağıdan,
Damlaların sesini ,
Göklerin ağlamasını,
Yırtınmasını duyarız.
Çemkirir gökyüzü yeryüzüne
Gümbür gümbür
Kazanlar devrilir.
Çırpınır yeryüzü
Döver dizlerini
Köpüklü sular
Saldırır dört bir yana.
Bir ağıt, bir ağıt ki!!!
Yüreğinde...
Ne yeryüzü tanır, ne gökyüzü
Nasıf Acar
Kayıt Tarihi : 30.1.2021 14:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!