Severim Şiiri - Gülhan Özkara

Can alınır can verilir
Haydin denince gidilir!
Düşmanla savaş edilir
Ben adam gibi adamı severim

Aldığım lügatın sayısını bilmem
Sevdiğim kızların dayısını bilmem
Osmanlı okudum kayısını bilmem
Ben kelime öğrenmeyi severim

Müldürümnen küreğinen belinen
Canım ister bazı zaman elinen
Beş yaşında çocuk yetmiş yaş kelinen
Ben toprağı eşmesini severim

Körfezin çevresi kumluk
Kumları sürmüş bir pulluk
Çalıda kalmadı çulluk
Ben deniz sevdasını severim

Ev yapılır insan girer
İnsanlar murada erer
Yiğit olan kötüyü yener
Ben ev kuranları severim

Sabahınan erken kalkar
Varır işlerine bakar
Azcık suyla yoğurt çalkar
Ben ayranı kalın adamı severim

Her ne olur ise olsun
Otomobil silah motorsiklet
Masa sandalye bisiklet
Televizyon dvd çelik kapı
Süsülü hançerlerin sapı
Be emek verilmiş şeyleri severim

Karo fayans mermer çini
Kız gibi silahların pimi
İşlemeli bakır sini
Bin yıllık kılıçlar ve kını
Ben değer verilmiş şeyleri severim

Kim bilir nerede duran
El yazması celi Kuran
Çalar bir saat gongu vuran
Bir organizasyonki aç doyuran
Ben değer taşıyan şeyleri severim

Denizde büyüyen balık
Çölün içinde hurmalık
Çiftliklerde alabalık
Ben faydalı şeyleri severim

Dağcının elindeki çekiç
Köylünün elinde kerpiç
Yangın yerindeki marpıç
Ben lazım şeyleri severim

Sinan camilerde sütun
Asılmış kızarmış tütün
Kaymağı alınmış sütün
Ben delirdim bütün bütün
Ben delileri severim

İyi yazılmış bir kitap
İhatalı veciz hitap
Çalışmaktan yorgun bitap
Ben iyi öğrenenleri severim

Yahya Kemal gibi şair
Hintte Ganj gibi nehir
İstanbul gibi bir şehir
Ben şairleri severim

Ormanda ne varsa bir bir
Gavur dağda cami imamda tekbir
vatanı koruyan tekbir
Ben hamiyet erbabını severim

Ne olursa haber verir
Dili vardır divir divir
Oluru olmazı bildirir
Ben Alev Alatlı'yı severim