Severim Şiiri - Eyyup Özdemir

Namertlik edipte haram yemedim,
Hayatta kimseye taviz vermedim,
Eğilip bükülüp boyun eğmedim,
Eğriyi değil de, Doğru severim.

Puslu havalarda Kurt’a dönüştüm,
Çakal’la her daim Cenk’e giriştim,
Oturdum mazlumla ekmek bölüştüm,
Zengini değil de, Fakir severim.

Bakarlar tepeden her bir kimseye,
Çalarlar çırparlar koyar keseye,
Milyonlar verirler tek bir mezeye,
Taklid’i değil de, Asıl severim.

ÖZDEMİR’im boşuna canını sıkma,
Birlikten kopana selamın çakma,
Kötünün elinden sakın ha tutma,
Bâtıl’ı değil de, Hakk’ı severim.