Severim Şiiri - Asim Yavuz

SEVERİM
Severim hayatı bir kulübe içinde
Hergün başka bir dünya, bir çileyi yaşarım
Yıldızlarla saklambaç oynarken gökyüzünde
Ayın alev rengine yüzüstü asılırım

İnsanları severim, yok onlar, bizler, sizler
Sokaklarda okşarım en umulmadık yüzler
Asırlık dostum onlar, lakin tanımadığım
Sevinciyle haykırıp, kederine yandığım
Issız vadide çoban, büyük kenteki tüccar
Benim içimdeki ben, hep acıları sarar

Bazen açlığı yaşar, bazen kral olurum
Sıyrılır esrarından tüm bildiğim dualar
Zaman çıkar ansızın efsanevi teninden
İçimde tüten hüzün, yaşadığıma ağlar