Yılların yalnızlığı çökecekti;
Yıllar sonra omuzlarımıza.
Severek uğurlamak da bir başka hayata,
Ancak bize mi yakışırdı? ..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok güzel bir kıt'a. beğeni ile okudum. tam puan +ant. selam size.Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta