28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Kalmadı nefesim.
Öyle bir ölüyorum ki
Ölülerin ağzı açık kalıyor korkudan.
Çünkü ipimi kendim geçiriyorum
Düğümlenmiş boğazıma
Ve izdihamların orta yerine
Bırakıyorum gövdemi.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta