Severek Ölelim... Şiiri - Talat Özgen

Öleceksek
Severek ölelim derim
Ne dersin,
Göz yaşlarımıza değsin
Ve
Şu üç günlük ömrü
İyi ki yaşadık diyebilelim,

Sen,
Evet Sen
Bilir misin Sen
Benim iç dünyamın hallerini hiç ?
Vuslat
Özlem ile
Yanmış tutuşmuş,
Gurbet ızdırap ile yoğrulmuş
Dikiş tutmayan sonsuz umutlarda,

Düşünmek geliyor hep içimden seni
Sensizliğimde ki seni,
Dört yol ağzında diz çökmüş
Bir yalnızlığım
Yalvarıyor
Sevdamın aşkına
Ben ettim
Sen eyleme diye
Sevmekse eğer suçum
Razıyım
Çekmeye her türlü cefasını cezamın,

Geldik
Gideceğiz elbet bir gün
İsterdim
Göçmek
Tüm güzelliklerle
El ele tutuşmuş,
Gözler de
Gülücüklerde boğulmuş,
Kalpten kalbe
Baka baka akıp giden,

Sorma sorma
Nerede nerede diye o günler
Yüreğimin baş köşesine yazılmış ve asılmışsın
Daha ne istersin
Be güzel,
Bu bana yeter de artar da,
Ne fark eder
Geçen zaman olmuş
Biten de ömür,
Sevmeye
Sevilmeye
Değmişsen eğer,

Söylesin gönül daha
Ne bekler
Ne ister,
Yetmez
Mi ki
Yetmez mi ki hala,
Bu kadar
O kadar
Bunca acı
Onca kahır
Bunca hüzün
Onca dert ve keder,

Bırakta
Sevilmesekte
Severek ölelim,
Bence bu vedanın
En güzel şekli şemali derim
Şu hayata bıraktığımız
Bırakacağımız
Senle de
Sensiz de...

* Berlin, 23.02.2025 *

Talat Özgen