Severek insan soyu Şiiri - Cahit Telkök

Severek İnsan Soyu

Bir aymazlık yerleşmiş hakaret çocuklara
Bir yandan kıyamazken çiçeğe böceklere
Daha dün bebe idi sığmazdı kucaklara
Sanma ki canân olur söverek insan soyu
*
Evet hayat çetindir herkesin derdi aynı
Bazen komşu şişirir bazen de yenge-kaynı
Verilmiş emanettir sığınak yuva koynu
Sanma ki senin olur döverek insan soyu
*
Salmış kimi çayıra diyor mevlam kayıra
Güzel bir örnek ol meyil versin hayıra
Bütün canlar aç doğar güzel ahlak doyura
Sanma ki gönen olur savarak insan soyu
*
Delikanlı olmuştun unuttun ne de çabuk
O bir içsel yaradır şefkatle bağlar kabuk
Gençliğin olgusudur koy desin abuk-subuk
Sanma ki dönen olur kovarak insan soyu

Ne güzel cevheri var bak da gör kör değilsen
Hata yapınca ağlar azıcık sen eğilsen
Usulca merhametle yüreğine dağılsan
Anla ki kanan olur överek insan soyu
*
Evladın kötü huyu nerden geldi yazına
O senin öz aynandır dönüp baksan yüzüne
Gönül diye bir şey var görünmez mi gözüne
Dinle ki insan olur severek insan soyu
*
Kalay tutmazmış bakır almayınca pasını
Yürekler altındandır yıka gitsin tozunu
Evlat kaybetmek nedir sor çekenden yasını
Acıyla yanan olur ovarak insan soyu
İnleyip dinen olur ovarak insan soyu............Cahit Telkök 25-12-201