Sevenlerin Salası Şiiri - Selver Güvercin

Gün ağarırken
Sala sesi geldi minareden
Duydun mu? Kim ölmüş
Seninde mi? Haberin yok.
Ellerim, yanaklarım, gözlerim,
Ayaklarım, şakaklarım, dişlerim
Hepsi yerinde…

Şu okşadığım senin yanakların,
Şu baktığım senin gözlerin,
Onlar da yerinde.
Demek ki biz değiliz
Yine beraberiz…
Ama şu tabutta ki kim?
Şu musalla taşında ki kim?
Ağlayanı yok
Başında okuyanı yok
Kimi yok kimsesi yok
Şu yatan garip kim?

Çöktüğüm duvarın yanına
Biri geldi,
Dokundu elleri saçlarıma
Dedi:
“ Başınız sağ olsun,
Demek kaybettiniz…”
Anlamadım,
Baktım yüzüne saf saf
Bir başkası:
“ Haberin yok mu?
Demin aşkınızı kaybettiniz…”

Gülüm niye yok bizim haberimiz
Ne zaman oldu bu iş
Ne zaman oldu bu sonsuzluğa gidiş
Neden bir şey söylemedi kimse bize…

Geri dön ey zaman, geri dön
Okunmasın sevenlerin salası
Geri ver bana, geri ver
Koynumda dursun aşk acısı
Gülüm,
Koynumuzda dursun aşkımızın acısı…

Kasım 2006 Ankara