Sevenler hep gece ölür, gözlerdeki tüm düğümler sessizce çözülür
Hiçbir çözümün beni gerçeğine götüreceğine inanmıyorum artık
Geceye sürüklenen intiharım son kamçıyı vurur oldu yorgun bedenime
Bir bir ateş böceklerine dönüştü odamı aydınlatan kör yıldızlarım
Güneşi buzla kaplandı sabit kaderimin, gecenin soğuk ellerinde
Ardımda kalacak tek şey yaptığının mükafatını bekleyen korkak gölgem
Tüm çıkmaz kapılarını açacak anahtarlar benim için artık
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta