Sevenler hep gece ölür, gözlerdeki tüm düğümler sessizce çözülür
Hiçbir çözümün beni gerçeğine götüreceğine inanmıyorum artık
Geceye sürüklenen intiharım son kamçıyı vurur oldu yorgun bedenime
Bir bir ateş böceklerine dönüştü odamı aydınlatan kör yıldızlarım
Güneşi buzla kaplandı sabit kaderimin, gecenin soğuk ellerinde
Ardımda kalacak tek şey yaptığının mükafatını bekleyen korkak gölgem
Tüm çıkmaz kapılarını açacak anahtarlar benim için artık
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
