Hayat öyle boş ki, gönül doymuyor
Ağaç çiçek açmış,meyve bekliyor
Arı kovanına bal için,gidiyor
Seven sevgilisinin,yolunu gözlüyor
Karınca yol etmiş, yuvasını
Yavru kuş bekliyor,anasını
Eşkıya çekmiş duruyor,palasını
Herkes birbirlerinin yolunu gözlüyor
Toprak susuz kalınca,yağmuru gözler
Sabah gün ağırınca,horozlar öter
Oruç tutan insan,iftarı hedefler
Seven sevgilisinin yolunu bekler
Yollar gide,gide,gide meyle de bitirilmez
Yemek ihtiyacı,yememeyle de geçirilmez
Aşıklar sevgilisini,sevmekle de yetirilmez
Seven sevgilisi ile hiç ayrılmayı istemez
9.9.2007
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 10.9.2007 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Seven,sevgilisi ile buluşması yakınlaşınca
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!