Genç bir kız vardı gözleri kömür karası,
Fakat derindi kimse bilmez yarası,
Mutlulukla başlamıştı dillere destan sevdası,
Şimdi kalbinde aşkının yeri musalla taşı.
Kader yaptı yapacağını ayırdı sevdiğinden,
Çabalamak boşaydı kaybetmişti ne gelirdi elden,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var