SeVeNe ZuLuM Mu? Şiiri - Gökhan Uludoğan

Sensiz olmaz diye yalvarırken yüzüne,
Neden inanmadın ki benim sözüme,
Zavallı biriymiş gibi o güzel gözüne,
Bakmaktan sıkıldım,bak bana sevgilim.

İstemiştim seni senden hatırlarsan,daha dün,
Gelmeyeceğini yeni anladım,bugün,
Bir sel misali aylarca her gün,
Ağlamaktan sıkıldım,ağla bana sevgilim.

Aşkından ne beter hallere düştüm,
Yanımda yoksun diye kaderime küstüm,
Her gece hayallerimde hep sana koştum,
Hayallerden sıkıldım,gel bana sevgilim.

Bir başıma kaldım yine kendimle,
Arıyorum seni ben,her an,her halimle,
Belki dönersin diye bütün kalbimle,
Beklemekten sıkıldım,dön bana sevgilim.

Ben seni yanlız beni sev diye sevdim,
Sen seveni değil,sevmeyeni sevdin,
Oysa ki içimde hiç tükenmeyen bir alevdin,
Yanmaktan sıkıldım,yan bana sevgilim.

Ya dön bana ne olur yada çık git benden,
Unutmaki anlamam,sensiz esen yelden,
Bozuk bir plak gibi devamlı senden,
Bahsetmekten sıkıldım,anlat bana sevgilim.

Yıllar sonra bir gün kavuşursam eğer sana,
Beni sevdiğini tekrar söyler misin bana?
Görmezmisin sensizliğin dokunduğunu bu cana,
Sensizlikten sıkıldım,kal bana sevgilim.

Beni neden sevmiyor diye kendime sorup sorup,
Sensizim diye başım öne eğik durup,
Susuz kalmış bir gül gibi sararıp solup,
Dökülmekten sıkıldım,aç bana sevgilim.

Üzme tatlı canını bitsin derdin kederin,
Sen de bilirsin ki beteri vardır beterin,
Aşkımı,varımı,canımı bana geri verin,
Demekten sıkıldım,düş bana sevgilim.

Yeter artık birtanem,sensiz kalmaya dermanım yok,
Acılar bitirmeye,kederi silmeye fermanım yok,
Boş laflarla karın doyuracak kervanım yok,
Yoklardan sıkıldım,var bana sevgilim.

Daima seninle birlikte olmayı isterdim,
Dizlerinin dibinde gözlerine bakarak uyuyup kalmayı
Ve bir çöl ortasında seninle enginlere dalmayı isterdim.
İstemekten sıkıldım,ver bana sevgilim.