Her halinden çok acı çektiği belli oluyordu. Onun anlattıklarından benimle birlikte bu tarihi yaşlı Kabadayı hanı da ağlıyor gibiydi. Kelimeler sık sık boğazına düğümlenip kalıyor birkaç kez yutkunduktan sonra tekrar hiç alakasız bir yerden anlatmaya başlıyordu. Anlattıkları çok acıklı dokunaklı şeylerdi her kelimesiyle o anları tekrar yaşıyor gibiydi.
---Cumhur ağbi bize şöyle okkalı iki çoban çayı daha getirebilir misin ?
Dedikten sonra sık sık uzaklara dalıp giden Yalçın’ın sırtını sıvazlayarak
---Yalçın dostum istersen en başından başlayalım. Sevencan ile nasıl tanıştığınızdan başla tabiki bu seni üzmez ise….dedim.
Yalçın bir uykundan uyanırcasına iki eliyle gözlerini oğuşturduktan sonra tekrar anlatmaya başladı.
“---Ağbi ben yaşam mücadelesine doğuştan bir sıfır geride başlamışım. Elde yok avuçta yok. Ailem fakir yoksul kimseler. Zaten bizim mahallenin tamamı yoksul gariban insanlardan oluşuyordu. Amma bizler o mahallenin de en fakir ailelerinden birisiydik. İlkokulu dahi zar zor bitirebildim. İlkokul arkadaşlarım Doktor Avukat Öğretmen olma düşleri kurarken ben ekmeğin peşine düştüm eve bugün nasıl ekmek götürebilirim hesabı içerisindeydim. Yedi yaşından beri çalışıyorum. Her türlü pis zor işleri yaptım. Allaha bin şükürler olsun ki hiç utanmadım sıkılmadım. Zira çalmadan çırpmadan alın teri ile helal kazandım. En son işim evden eve nakliyat yani bir çeşit hamallık yaptım. Bir gün Üniversite öğrencisi bir kız aradı. Eşyalarının taşınacağını söyledi adresini verdi öğrenci evine gittim. Sevencan ile işte tanışmamız böyle başlamış oldu. Adı gibi candan seven birisiydi. Daha ilk karşılaşmamızda bir hamal olmama rağmen beni çok sıcak karşıladı.Tepeden bakmadı hor görmedi beni. Sözü fazla uzatmayalım o günden sonra zaman gördüm Sevencan’ı…Ben değil o arıyordu beni zira çalıştığım nakliye şirketinin telefonu onda var idi. Garibime gidiyordu onun beni sık sık aramaları zira ben haddimi biliyordum. Sevencan gibi güzel kültürlü bir kızla benim ne işim olabilir diye düşünüyordum. Zaten hiçbir zaman işimle gönül ilişkilerini birbirine karıştırmamıştım. Bir kez olsun Sevencan’a yalan söylemedim. Kendimi olduğumdan başka göstermedim. Ona kur yapmadım umut vermedim. O üniversite öğrencisi dünya güzeli bir kız ben ise geçimini hamallıkla sağlayan bir emekçi. Olacak bir şey miydi akla hayale gelecek bir şey mi benim onunla beraber olma alabile olasılığı…Davul bile dengi dengine çalıyordu. Fakat günlerden bir gün yine Sevencan yine çalıştığım nakliye şirketine geldi. Üç beş dakika sohbetten sonra pat diye,
---YALÇIN BENİMLE EVLENİRMİSİN ?
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Çok çookkkk hüzünlü bir hikaye ve gerçek!' Keşke kurgu olsaydı' dedirtti.
Kaleme alışınız, gerçeği bizlere yansıttı. Yaşattı. Kutlarım, yüreğinize sağlık. Saygılar...
Şahin Hocam göz yaşlarımı tutamadım inanın ..Ne güzel bir aşk ,ne güzel sevmek ..Adına yakışan biri Sevencan candan yürekten sevmiş...Kutlarım sizi çok güzel bir hayat hikayesini kaleme almışsınız...Sonsuz saygılarımla....
Çok hazin. Sevencan candan sevdi ve sevdiğine doyamadan bu dünyayı terk etti.
Yalçın düşlerine bile sığmayan bir aşkı olağanüstü bir şansla yakalamışken melun bir kazada kısa bir sürede kaybetti.
Duygulanarak ve aşırı hüzünlenerek okuduğum eserinizi tebrik ederim.
Saygılarımla.
Sevgili Kardeşim Şahin Ertürk,
İlk birkaç paragrafını okuduktan sonra yakamı bırakmadı. Sonuna kadar okuttu. Çok duygulu bir yazı kaleme almışsınız.Günümüzde böyle sevdaların yaşanması ne güzel. Çünkü her şey artık maddiyata dökülmüş.
Beğenerek ve duygulu kaleminize saygı duyarak okuduğum bu güzel şiirinizi tam puanım ve beğeni ile antolojime ekliyorum.
Tebrik ediyor başarınızın devamını diliyorum
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.
Şifası Allah'tan gelsin. Duyarlı yüreğinize sağlık. Hüzünlü bir yaşam kesidi okuduk kaleminizden.
Hayattan çok acı bir kesit,farklı bir son beklerken ansızın bitiverdi mucize mutluluk.Çok acıydı son....
tebrik ediyorum güzel anlatım adınaŞahin Bey.SAYGILARIMLA...
Çok üzüldüm....
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta