Seven sevilen sen senle severim
Yinede muhtacım senin affına
Senden gayrı yok ki nasıl överim
Her zaman muhtacız senin affına
Varlıktan arınıp dursam safına
Zamanı dürerek varsam yakına
Bende Hakkım deyip çıksam kafına
Yinede muhtacız senin affına
Aklımı fikrimi mülkümdür sandım
Gözümü gönlümü kısarak yandım
Bilen benim deyip aldandım kandım
Her zaman muhtacız senin affına
Zahirin batının ismidir Allah
Yıkılan gönülle çöker Beytullah
Cazibeyi sever cefadır günah
Her zaman muhtacız senin affına
Zayi oldu korkum senden bu yana
Sevgiyle dolunca yaklaştım sana
Kevseri içirdin hem kana kana
Yinede muhtacız senin affına
Arşına dolandım seyrini açtım
Mayayı okudum hayata saçtım
Nefsimi görünce ben benden kaçtım
Her zaman muhtacız senin affına
Gönül deryasında Gönüllü buldu
Peyderpey gelenin varisi kuldu
Aşığın pazarı seher kuruldu
En çok ladan muhtaç senin affına.
5 Nisan 2008
Mustafa TurhanKayıt Tarihi : 5.4.2008 06:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)