Bir yıldız gibiydim ben gökyüzünde
Kurmuştum tahtımı seven gönülde
Şarkımız söylenir bütün dillerde
Yok oldu dinleyen seven nerede
Bir güneş gibiydim ben gökyüzünde
Soranım olmuyor hüzün içimde
Binlerce sevenim vardı kalbimde
Alkışlar çiçekler seven nerede
Bir mehtap gibiydim ben gökyüzünde
Gönlümde hüzün var çalsın sazlarım
Sesimi duyarsa arar dostlarım
Sazlarda küsüyor seven nerede
Ömrümüz bitiyor mevsim hazanda
Şarkılar susmuyor çalan sazlarda
Ölümsüz anılar kaldı resimde
Benimle gülenler SEVEN nerede
11/11/1999
Söz: Vedat Dağlıoğlu
Kayıt Tarihi : 18.1.2008 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ünlü sanat güneşimiz rahmetli Zeki Müren'in ölümünden sonra esinlendiğim sanat dünyasındaki sahte dostlukları daha iyi görmüş oldum. Bu vesileyle bu şiirimi yazmış bulundum. Saygılar...
![Vedat Dağlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/18/seven-nerede.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!