Seven Kalbin Son Arzusu
Sevdalı bakışınla girerken şu kalbime
Doya, doya bakamadım esrarlı gözlerine
Heyecanın sarmıştı bedenimde hücremi
Bir kez dokunamadım o tenine
Sevdanla çarpan kalbi verirken ellerine
Nede çok mutluyduk
Kapılmıştık aşk seline
Beni ben kadar severken sen
Estirdin sensizlik rüzgarını figan düştü gönlüme
Hasret yağmurlarını yağdırdın
Mahkum ettin beni sonsuz özlemlerime
Çiçeğin koklanmaya özlemi gibi
Bülbülün güle sevdası gibi
Yokluğun acısıyla sürüklenen
Bir hazan yaprağıyım şimdi
Dayanmıyor yüreğim
Yanıyorum sevda çöllerinde
Yaktıkça yaktın beni döndüm bir avuç küle
Bir buse konduramadım arzuyla dudağına
Üşüdüm ayaz gecelerde sarılmadım kollarına
Doyamadım bir tanem doyamadım arzu dolu bakışlarına
Zemheri soğuğunda baharları yaşatan
Gökyüzünden yıldızları toplayıp avucuma koyan
Ebruli akşamların doyumsuz renklerini
Sendin dünyama katan
Ama şimdi
Terk ettin beni bir tanem terk ettin
Bütün sevda acılarını sol yanıma bırakarak gittin
Sevgi tohumlarının hasatını beklerken
Hüzün tohumlarını ektin gönül tarlama
Gelmeyeceğini bile, bile bir tanem
Yine de bekliyorum ölüm yatağımda
Azrail ölüm yumruğunu vuruyor kapıma
Sen gelmeden bu canı vermeyeceğim ona
Gücüm kalmadı yoruldum tükeniyorum yavaş, yavaş
Son nefesimi verirken veda ederken umutlarıma
Son arzumdu gelip dokunmandı duygularıma
Ahhhh bir gelseydin bir tanem son kez öpseydin dudaklarımdan
Belki nefesin ilaç olurdu gönül yarama
Sonbahar rüzgarlarında
Ruhum uçuyor sonsuzluğa
İsmin kaldı dudaklarımda
Zeynep Eroğlu 01 10 2012
Kayıt Tarihi : 1.10.2012 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!