Seven Kadın Unuttu Şiiri - Gül Atar

Seven Kadın Unuttu

Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak.
Güleceğim belki yine sarılacağım boynuna,
Ellerini tutacağım, omzuna yatacağım,
Ama eskisi gibi değil…
Eskiden kalan bir alışkanlıksın bende,
Yabancı gibi olamazsın elbet.
Susarım artık her yaptığını kabullenirim.
Ama gururum kırıldı bir kere,
Dönemem geçmişe.

Dilim söylese de seviyorum aşığım diye,
İnanma sadece bir zamanlar oynadığın gibi,
Oynuyorum seninle…
Hoş iyi bir oyuncu değilim,
Bazen rol yaparken gülerim.
Hani bazen dışarıdan,
Çok neşeliyim sanıyorsun ya
Hatta bazıları da çok insafsız olduğumu söyler.
Aslında onlar sadece ekran koruyucu yüzümde…
Hâlbuki bir bebeğin
Doğumuna bile ağlayacak kadar sulu gözüm;
Hatta yaptığın onca şeye rağmen,
Sana bile kıyamayacak kadar vicdanlı!
Elimde değil ne yapayım,
Senin kadar insafsız değilim,
Bıraktım kendimi bu günlerde…
Artık makyaj yapmak,
Süslenmek bile içimden gelmiyor;
Zaten çok zayıfladım.
Kıyafetlerim bile bol geliyor…
Eskiden vitrin vitrin gezen ben,
Şimdi dışarıya bile çıkasım gelmiyor.
Eş dost hatırına bazen sinema,
Kahve muhabbeti işte;
Ama ondan bile sıkılıp hemen kalkasım geliyor.
Hiç kimseyi göresim gelmiyor,
Artık ne dertli müzikler dinliyorum,
Ne de güldüren filmler izliyorum.
Anlayacağın ne hüzünlenmek istiyorum,
Ne de kahkahayla gülmek!
Benim için aşk hayatın anlamı ve ben,
Susuz kalmış çiçekler gibi soluyorum,
Sanki bu gün ölecekmişim gibi,
Diken üstünde yaşıyorum…

Tek dileğim o kız çocuğu,
Ona inat yaşamayı diliyorum…
Çünkü beni hayata döndüren biri
Ya da bir aşk yok artık!

Gül Atar
Kayıt Tarihi : 5.6.2014 12:10:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gül Atar