Seven acınmamış çektiren buna acımış
Gün gelmiş kömür gözler dile gelmiş ağlamış
Nefretini terk etmiş gitmiş ona sarılmış
Taş kalbi o anda sanki ortadan yarılmış
Her zerresine sımsıcak bir duygu gelmiş
İçinde kaynayan coşkun bir selmiş
Gönlündeki isyan birden sevgiye dönmüş
Kalbi yeniden sevince neşeye bürünmüş
Dünyada her derdin çaresi varmış
Gerçekten sevenin çaresi azmış
Yazan bu çileyi ısrarla yazmış
Tutulanda gelmiş yapamadığı bir tek nazmış
Gözyaşında bile mutluluk görmüş
İçindeki nefretle kül olup sönmüş
Sevginin en sıcak manalı sesinde
Gözeler güzeli olmuş şimdi gözünde
Kayıt Tarihi : 6.9.2016 04:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşat Kesler](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/06/seven-ile-cektiren.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!