Seven gider mi? Şiiri - Ferhat Arslan 2

Gidiyorum, veda etmeden.
Her veda sevgisizlikten değil çaresizliktendir.
Seni kendim gibi zannedip ruhunu sevdim;
Meğer Yanılmış bu toprak kokan eller,
Yanılmış gökyüzüne bakan kalbim,
Yanılmış seheri bekleyen bülbül sesleri.
Yanılmış, yanılmış...
Ne var yani bizde mutsuz oluruz; Ay ile güneş gibi.
İstemem artık ellerini, hayal kırıklığına uğrattın beni
Kalbim ağlamıyor artık benim sende olan kalbime.
Ben sana yanarken..kim bilir sen nerede üşüyorsun.
Sende artık bu nesildeki diğer insanlar gibisin...