8--seven Çeker Deniliyor

Lokman hekim gelse de yaralarımı saramaz
Yazıp verdiği reçete hiçbir işime yaramaz

Dağlar ikiye bölündü feryadımdan zarından
Volkanları yüreğimde saklıyorum arımdan

Şimşekler çaktı başımda bulutlar yağmuru döker
Bu yara aşk yarasıdır acısını seven çeker

Bırakın da bentlerimi birer birer yıkayım ben
Derelerde çağlayarak sel olayım akayım ben

Ben başımı vura vura kayaları parçaladım
Oldum şirin ’siz Ferhat divaneye çıktı adım

Çoğaldı yürekte sancım hançerini çaktı geçti
Sızımdan çıkan kıvılcım şu Dünyamı yaktı geçti

Aslısı yokken sevdamın kerem ile yarıştayım
Erilmeyen murat ile kaderimle savaştayım

Bulutlarım boşaldıkça şimşekler çaktı başımda
Ne galibim ne de mağlup ben bu sevda savaşında

Şu bağrıma yıldırımlar her düşüşte yaralıyor
Yaram yüreğimde derin her gün kanayıp duruyor

Bulutlar boşalıyorlar yağmurlar ıslıyor beni
Evet nefes alıyorsam bu sevda besliyor beni

Bir lokma ekmek uğruna gurbetlik beni bağladı
Aldanmayın gülüşüme yüreğim hep kan ağladı

Ah çektikçe yer sallandı ortadan yarıldı toprak
Matemime ortak oldu sarardı dalda ki yaprak

Sevdanın rüzgârın sertti tek tek kırdı dallarımı
Söktü umut ağacımı kapattım tüm yollarımı

Hasret özlem efkâr yükü çok ağır çekilmiyor
Bir başkadır sevda kahrı seven çeker deniliyor