Sevemiyorum Şiiri - Ersin Altun

Artık sevmeyeceğim kimseyi
Kimi sevdiysem:
Ya kırılıyor, yada ölüyor.
Çok Her yere bahar geldi
Gelmedi gönlümün baharı
Hep ayaz, hep fırtına
Güneş doğdu; ovalara, tepelere
Gelmedi gönlümün baharı.

Hazan vurdu, boran vurdu
Yaprak gibi dört yana savurdu
Yaktı beni, külümü kavurdu
Gemedi gönlümün baharı.

Memleketine döndü, giden kuşlar
Eridi dağların karı, geride kaldı kışlar
Güneş açtı, filizlendi tomurcuklar
Bahar geldi dağlara, taşlara
Gelmedi gönlümün baharı.

Hep aynı terhane, hep aynı telaş
Geçti, gidiyor ömür yavaş yavaş
Etrafımda kalmadı ne dost, ne arkadaş
Bahar geldi, dört bir tarafa
Gelmedi gönlümün baharı.

Hazan vurdu, boran vurdu
Yaprak gibi dört yana savurdu
Yaktı beni, külümü kavurdu
Gelmedi gönlümün baharı.

istemedim bu dünyada
Bir parça mutluluk, bir parça sevgi
İnsanca bir yaşam.

Herşeyi yaşadım bu hayata
Düşe kalka çıktım her yokuşu
Dokunmaya korkuyorum
Bakamıyorum sevdiklerimin gözlerine
Dokunduklarım:
Ya kırılıyor, yada ölüyor.

Sayfa sayfa tükenirken hayat hikâyesi
Geriye kalan;
Kırgınlıklar, dargınlıklar
Hayat keşke yapmasaydım
Dediklerimizden ibaret değil mi?
Çok sevdim
Özlemle doludur
Gönlümün her köşesi
Şimdi sevemiyorum kimseyi:
Sevdiklerim ;
Ya kırılıyor, yada ölüyor.

Umut her kapıyı açar derler ya
İçim umut kırıklarıyla doldu, taştı
Gelen iz bıraktı, giden yaraladı
Ne geldiyse başıma sevgiden
Dokunamıyorum sevdiklerime:
Ya kırılıyor; yada ölüyor.