Sevemiyesin Şiiri - Yavuz Aydın Kars

Acımadın bana yaktın sevdanla
Senin yaptığından bula bin fazla
Kış ola kar yağa umutlarına
Kapana yolların gidemiyesin

Ne bir duyan ola ne gören seni
O özlem erite tüm bedenini
Ömrünce tutmaya kimse elini
Yar deyip birini sevemiyesin

Ne muradın olsa tutsun kaderin
Dert versin umutla beklediklerin
Mutluluğa hasret kalsın gözlerin
Birgün bile olsa göremiyesin

Bahtın sevincine zulum getirsin
Dermanın kalmasın çaren tükensin
Ellerin bir ömür kına görmesin
Hayelinde bile süremiyesin

Dilerim baharda gülün açmasın
Arzun erişilmez uzakta kalsın
Yuva kurup beşik sallamıyasın
O duyguyu tadıp yaşamıyasın

Bir belirsiz kuşku düşsün içine
Sürüklesin o kabus seni her derde
Acını aynada kendine bile
O gücün kalmaya diyemiyesin

Diken olsun tuttuğun gül elinde
Ağlatsın kaderin hergün yerde
Birgün yolun düşse aşk çeşmesine
Suyu zehir ola içemiyesin

YAVUZ'daki tutku senide bula
Bana ne ettinse çıksın yoluna
O beyaz gelinlik kefenin ola
Ömrün o gün bite giyemiyesin