Sevemez Oldum Şiiri - Cemal Şimşek

SEVEMEZ OLDUM

Bilmez ki canımdan çok, seviyordum onu
Okusun adam olsun, hüsran olmasın sonu
Dinlemez oldu beni, sapıttı sağı solu
Sevemez oldum artık, uslansa da ben onu.

Genç kızlık çağı diye, sabra sabır ekledim
Her gün okul çıkışı, yollarını bekledim
Dilim döndüğü kadar, nasihatler eyledim
Sevemez oldum artık, uslansa da ben onu.

Yalanlar ve dolanlar, hiç düşmüyor dilinden
Şantaj ve iftirayla, geçilmiyor kininden
Kaç sevgili değişti, kimler geçer gönlünden
Sevemez oldum artık, uslansa da ben onu.

Saygı sevgi kalmamış, ağızda küfür dolu
Arkadaş çevresidir, baştan çıkartan onu
Kimseyi dinlemiyor, kendine çizmiş yolu
Sevemez oldum artık, uslansa da ben onu.

Bilmem nasıl yoğurmuş, anası hamurunu
Satıyor dostlarını, atıyor çamurunu
Bilmeden hazırlıyor, inan kendi sonunu
Sevemez oldum artık, uslansa da ben onu.