Sevemeyenin Aşkı Şiiri - Burak Fatih Aydın

Sendeki bu hüznü sevmiyorum
Sen de ki yine paranoyaklığım tuttur
Müsadenle birazcık sevebilir miyim seni
Ya da boşver ben kimi sevebildim ki

Hüzün yanından öperim seni
Bir de çocukluğundan
Müsaadenle sesinden de öpmek istiyorum
Henüz duyamadığım sesinden
Ve tensel olmayan her yanından öpüyorum
Bakışından, gülüşünden, hayallerinden ve dünlerinden
Bir de böyle üzülme sen
Öyle bir mahzunsun ki korkuyorum
Gök çatlayacak kederinden
Ne olur üzülme sen
Ben mutlu olmayı pek beceremem zaten
İkimizin yerine efkarlanırım ben
Hem ver bana dertlerini merak etme
Gocunmadan tarşırım hatta seve seve
Yeter ki sen üzülme
Seni böyle görmek hoşuma gitmiyor
Zaten onlarca sebep var mutsuz olmak için
Bir de sen eklenme
Biri üzülmek zorundaysa o ben olayım
Biri mutlu olacaksa o sen ol
Sen hiç üzülme ve merak etme
İllaki bir sebep bulurum yine
Ağlamak için
Sen yorma kendini, beni anlamak için