Sevemem Kendimi Şiiri - İsmet Alp Önsöz

Sahibi olmak istemem
Taht’ı gümüştür hayatın
İstemem susuz nehirleri
İsterim ki altından ırmaklar
Taşısın hayalimi…

Yarışmam ben bu yolda
Taşları hırstır, takılır ayaklarım
Düşerim gördüğümde gerçeği
İsterim ki ilahi bir bulut
Tutup kaldırsın beni…

Durmadan diyordum ya
Koşucusuyum ben sır’atın
Bir gün izledim aynamda gölgemi
Gördüm ki oysa kendime
Enjekte ediyormuşum nefsimi…

Yanılmışım ben aslında
Sevişirmişim bazen koynunda günahın
Aldatırmışım sevabı yani
İşte bu yüzden
Sevemem kendimi…