Sevemem Artık Şiiri - Muhittin Alaca

Yüreğim kanıyor, onduramazsın,
Vuruldum bağışla, sevemem artık.
Ciğerim yanıyor, söndüremezsin,
Darıldım bağışla, sevemem artık.

Talihsiz başıma, darbeler indi,
Sırtıma tarifsiz, gam yükü bindi,
Sonunda fırtına, tufanlar dindi;
Duruldum bağışla, sevemem artık.

Sormadı hâlimi, bakındı kullar,
Hasret çeke çeke, tükendi yıllar,
Yâre varamadan, tıkandı yollar;
Daraldım bağışla, sevemem artık.

Takvimlerden nice, yapraklar yoldum,
Gelmedi beklenen, sarardım, soldum,
Büyük şehirlere, sığamaz oldum;
Sürüldüm bağışla, sevemem artık.

Zor günümde dostlar, selamı kesti,
Tükendi mecalim, çatladı testi,
Derbeder gezerken, devriye bastı;
Sarıldım bağışla, sevemem artık.

Aşk ile sınandım, savdım sıramı,
Sevdalar vefasız, bitmez dramı,
Uzak dur ilişme, yakma çıramı;
Yoruldum bağışla, sevemem artık.

Kaynağı kurumuş, pınar gibiyim,
Tanesi dağılmış, bir nar gibiyim,
Gövdesi devrilmiş, çınar gibiyim;
Kırıldım bağışla, sevemem artık,
Serildim bir daha, doğrulmam artık...

24.09.2022
Muhittin Alaca