Sevemem Şiiri - Hamza Süngü

Sabah doğup zeval vakti batanlar
Yeminini omuz ardı atanlar
Şerefini üç akçaya satanlar
Haram lokma yutanlari sevemem

Dili ile gül bahçesi kurutmuş
Muhabbetin lezzetini unutmuş
Yüreğinde çalı çırpı büyütmüş
İçinde kin tutanları sevemem

Çıkar derdi baş köşede kurulmuş
Menfaate sevdalanmış vurulmuş
İçindeki gönülüne darılmış
Garibe kaş çatanları sevemem

Cimri ise hiç vermeden alansa
İki sözün üçüncüsü yalansa
Ömür boyu Hakk rızası dilense
Öze zehir katanları sevemem

Ceplerini mangır ile doldurmuş
Kanaati bir gül iken soldurmuş
Vicdanını körpe iken aldırmış
Kula caka satanları sevemem

Güneş bile çalışırken havada
Irgat dönüp ter dökerken ovada
Sabah akşam şarap içip kovada
Miskin sümsük yatanları sevemem

Her durumda bir çıkar yol sezeni
Lutfederken muhtaçları ezeni
Makam görse methiyeler düzeni
Yaşadıkça batanları sevemem

Ben sonsuzun müptelası aşığı
Garip gönlüm ızdırabın beşiği
Cennet imiş erenlerin eşiği
Dünyayı bir tutanları sevemem