Sevemedim Dünya Seni Şiiri - Nihat Malkoç

Güneş ışımıyor artık
Sevemedim dünya seni
Dizler taşımıyor artık
Sevemedim dünya seni

Beyhude geçti seneler
Kimi ağlar, kimi güler
Bu göz neler gördü neler
Sevemedim dünya seni

Söndürdün yanan çıramı
Her dem kanattın yaramı
Dostlarla bozdun aramı
Sevemedim dünya seni

Nice hendekten atlattın
Hep ödümüzü patlattın
Sabır taşını çatlattın
Sevemedim dünya seni

Gelme deseler gelmezdim
Gülme deseler gülmezdim.
Bunca acıyı bilmezdim
Sevemedim dünya seni

Kafamızı bozup durdun
Azarladın, kızıp durdun
Gece gündüz üzüp durdun
Sevemedim dünya seni

Kimisine cennet oldun
Kimisine cinnet oldun
Başımıza hep dert oldun
Sevemedim dünya seni

Kavganı verenler versin
Sefanı sürenler sürsün
Hayrını görenler görsün
Sevemedim dünya seni

Varlığına dadansınlar
Toprağına adansınlar
Bilmeyenler utansınlar
Sevemedim dünya seni

Ahlâk dersen, zaten yoktu
Hüzün, gam, kasavet çoktu
Tuzdan sonra her şey koktu
Sevemedim dünya seni