Kazıyıp ta bende kökün.
Unutup ta yüzün gözün.
Soldurupta sevda gülün.
Hiç kimseyi sevemedim.
Hatıralar hep ağlattı.
Mazi içim hep sızlattı.
Her şey seni hatırlattı.
Hiç kimseyi sevemedim.
Öldürüpte anıları.
Bırakıpta tapmaları.
Bitiripte yanmaları.
Hiç kimseyi sevemedim.
Alev alev yandı özüm.
Hiç bulmadı derdin çözüm.
Senden sonra korktu gözüm.
Hiç kimseyi sevemedim.
Çıkarıp ta hatırımdan.
Koparıp ta bu bağrımdan.
Vazgeçipte o sevdadan.
Hiç kimseyi sevemedim.
Sedat hünkar
Sedat HünkerKayıt Tarihi : 13.10.2014 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Hünker](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/13/sevemedim-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!