Kendimden uzaklaştığımda, mutlaka bir ceza veririm kendime,
Sevdiklerimi üzdüğümde, sevememe cezası, bir süreliğine.
Ve; o acıyı yaşarım sessizlik içinde.
Dost bildiklerimi kırarsam şayet,
Bütün dostlarımın beni terkettiğini düşünürüm.
Ve; bu fani hayatta dostsuz kalmanın,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta