Gel seninle rüzgarı sevelim,
Sarıçamlarla çevrelenmiş ormanda,
Yüzünü-gözünü okşayalım rüzgarın,
Serin serin okşayalım körpe bedenini,
Dokunalım avuçlarımızla yorgun kanatlarına,
Tüylerine, teleklerine,
Birer sıcak öpücük konduralım
Ellerine.
Gel seninle yağmuru sevelim
Hüzünlü sokaklara yağıp dururken karanlıkta,
Kapıda, balkonda, sahanlıkta,
Rahmete susamış tozlu yapraklar üstünde.
Saçlarımızla sevelim,
Göğe dönmüş yüzlerimizle sevelim,
Avuçlarımızla sevelim,
O yağsın tüm cömertliğiyle her yere,
Biz övelim.
Gel seninle karanlığı sevelim,
Üstüne kol-kanat gerip ışıktan koruyarak,
Hıçkırıklı köşelerde, diplerde arayarak
Sevelim gizlediği tüm sevdalarla,
Gel seninle karanlığı sevelim
Dualarla.
Gel seninle karasevdayı sevelim,
Aklaştırarak karasını karasevdanın,
Alalım kollarımıza tüm sevgimizle,
Dünümüzle, bugünümüzle,
Verelim yüreklerimizi ellerine,
Dönelim üçümüz birlikte
Gençlik
Günlerine.
(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 79-80/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 30.3.2005 10:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!