Seveceksin Şiiri - Yunus Çimen

Sonra aşina olduğun ne varsa, bir çırpıda değişecek
Yürüdüğün yollar uzayacak, yorulacaksın
Üstüne yığılacak mavi gök, ay sönüp yıldızlar dökülecek
Bir garip karanlık baktığın her yere serilecek
İrkilip gözlerini sakınacaksın, çaresiz bakacaksın.
Sözler duyacaksın tanıdık dillerden,
Huşuyla atlayacaksın güvenli ellere
İhtimal vermeyeceksin aksine
Tozpembe inandığın yerde , aldanacaksın.
Birden bir yıldırım deşecek kalbinin orta yerini
Kemirgenler mesken belleyecek zihnini
Reddedip savaşacaksın ayan gerçekle,
Daha İlk darbeyle kaybedeceksin
Muhabbet bütün tılsımını yitirecek
Ezdiğin çakıl taşı dahi seni duysun,
Çığlığın yeri göğü delsin isteyeceksin
İlk teşebbüste vazgeçip , susacaksın.
Metruk bedenin dar gelecek bitkin ruhuna
Çıkmak isteyeceksin o kasvetli kafesten
İleri bir adım atacaksın o güzel uzaklara
Zorlayacaksın taş kesilmiş dermanını inatla
Nafile, olduğun yerde kalacaksın.
İnsanlar çoğalacak , anlamsız sayılara dönüşecek
Sende olanı bol keseden paylaşacaksın
Korkacaksın ıssızlıktan ,istemsiz korkacaksın
Simalar artıp dururken , yapayalnız kalacaksın.
Mazlumu olduğun acıları üstleneceksin
Masumu olduklarınla suçlanacaksın
Bir özlemek yaftalanacak boynuna
Mesafeleri suçlayıp, bahaneleri savunacaksın
Sonra gün ve gün sabırlar eskiteceksin
Klişe bir avuntuya sığınıp , bu da geçer diyeceksin
Sineye çekip maziyi, körpe bir başlangıç edineceksin
Gidip gelip aynı imtihan çukuruna düşeceksin
Kor taşıyıp yüreğinde , sevmeyeni seveceksin