Ecel kapını bugüne kadar çaldı.
Çalıverdi sen keşke eceli sevebilseydin;
Söz deyip sözünde dursaydın en!
Anı ecelle yaşasan eceli hep sevebilseydin.
Bir meçhul aleme girerken hüzün,
Hüzün keşke dolaşabilsen bir gündüzün.
An boyu aşkta cimriliği hep unutsan!
Unutuversen aşkı sevebilseydin.
Hani bir an bir zaman aşıktık.
Gönlümüzü aşkımızı biz hep severdik!
Aşkı hesabı dünya neşesi gibi ağlayıp;
Düşünürdük aşkı neşeyi sevebilseydin!
Kayıt Tarihi : 30.4.2025 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!