Bir çocuğun sokak köpeğini,
Ve bir kedinin yavrusunu sevebildiği kadar,
Sevebilseydik birbirimizi,
Yücelebilseydik okadar...
Aptal dediğimiz balıklar gibi,
Dalda konan kuş gibi,
Mutlu olabilirdik belkide..
Ama neyazıkki,
Düşünüyoruz gururluyuz,
Bu mutsuzluğumuzu,
Ve donuk sevgimizi,
İnsanlığımıza borçluyuz...
181194
Hakan TimurKayıt Tarihi : 17.5.2007 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!