Sevmedim seni ilk gün.
Yalan söyleyemem, dosdoğruyumdur
Seni ilk başta sevmedim
Sonra,neden bilmiyorum, bağlandım sana.
İlk kez güvenebileceğim, yanında olabileceğim, hem sevgili hem dost olabileceğim birini buldum..
Sonra kaybettim seni..
Dayandım ama direnemedim.
Ve doğruları anlattım; sana hiç kızgın değildim.
Sadece birlikte devam edemeyeceğini düşündüm.
Ama hayatımdan çıkmana izin vermedim.
Seni tamamen kaybetmek istemedim.
Sonra çok acı çektim.
Herkesi senin gibi anlayışlı zannettim, yanıldım..
Herkesi senin gibi düşünceli zannettim, yanıldım..
Sana kızdım, senden konuştum, seni görünce heycanlandım, senin hakkında yazdım..
Sonra çok özlediğimi bende kabul ettim.
Sonra 'asla' dedim, 'kimseye 2. şans yok' dedim..
İnsan büyük konuşmayacakmış, onu öğrendim.
Seni ilk gün sevmedim, darılma bana, kimsenin sevemeyeceğine inanıyordum.
Yapraklarımı döktüm; herşeyi unutmaya hazırım.
Sil baştan başlamak en güzeli olucak.
Şimdi seni sevebilir miyim? *
Hiç sorgulamadan, düşünmeden, bilinçsizce..
Sadece seni seviyorum..
Kayıt Tarihi : 16.11.2009 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!