dünyada değil
bilemediğim evrende bile
ne kadar çiçek varsa
sevebilirdim...
çölde de olsalar
bataklıkta da
dikende de olsalar
ipliksi bir sapta da
ah bir de kokuları varsa
onları daha da çok
sevebilirdim...
ilk açanı değil
dökülüp geçeni de
ele alınanı değil
tutulması imkansızı bile
kokuları kötü de olsa
sevebilirdim...
sevmek
gönül işiydi
gönül de benim işim
o zaman ben ebediyen
sevebilirdim....
Fikret Turhan-Yalova,
02.08.2016
Kayıt Tarihi : 2.8.2016 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!