Yarim!
Büyük bir umutla ve anlamlı hayallerle bir yola girmiştik seninle. Her şeye güzel ve toz pembe bakan en güzel çağımızda tanışmıştık.
Hiç bitmeyecek bir rüyaya, hiç son bulmayacak bir ömre gebeydik sanki.
Öylesine kaptırmıştık ki kendimizi bu çılgın sevdaya, önümüzde bize hazırlanmış ve yaşamamızı bekleyen kaderin oyunundan habersizmişiz meğer.
Bitanem!
Seninle anlam bulmuş hayatım, sana alışmış bir kalbim, sensizliği hiç düşünemeyen bir ruhum vardı benim. Gerek bedenen gerekse ruhen öylesine bağlanmıştım ki sana, birgün senden gitmek, senden kopmak, sana sırtımı dönmek hiç ama hiç aklımın ucundan bile geçmezdi. Son nefesimi kollarında vereceğime, kendimi öylesine inandırmıştım ki, sensizliğin yaşarken ölüm olacağını hiç düşünememiştim bile.
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta